Nen halve dag heb ik rondgedoold in Siem Reap en kwam op plaatsen dat ik regelmatig de weg moest vragen, mor eenmaal uit het centrum verstaan of willen ze geen engels verstaan, en ik vertikte het om een tuk tuk te nemen.Onderweg besliste ik om s'anderendaags naar Battambang door te reizen, dus ik wandelde maar verder, en dacht op een bepaalde plaats terecht te komen, mor zoals vaak, zat ik er deze keer ook weer naast. Ik was bijna in Ankor Wat, en daar moest ik belange ni zijn, dus moest ik op men beslissing terug komen en toch maar een tuk tuk aanspreken. ( ik moet toch maar eens men inwendig kompas laten nakijken)

Eenmaal terug in het centrum heb ik me op een vertrouwd terrasje gezet en nogal wa pinten gepakt eigenlijk wa te veel, mor ja, ik had veel gelopen ook he!! En dan was het tijd om stevig voedsel, nen goeie T bone steak zou me goed doen.Omstreeks 19:00 uur was Sutjetan daar en ik moest haar teleur stellen , en vertelde dat ik vanaf nu alleen naar Battambang zou reizen, ze was niet gelukkig en dat liet ze duidelijk merken.

Zo had ik s'anderendaags een bus om 9 uur, en die zou ik nemen. Sutjetan zou me komen uitwuiven, maar ik heb ze niet meer gezien, jammer mor zo zal het er nog vaak aan toegaan denk ik. De busreis die normaal 4 uur zou duren werd met een dik uur verlengd, en zo kwam ik pas na 14:00 uur in Battambang aan; Eerst een kamer zoeken, da was geen probleem, mor hier leken de mensen minder vriendelijk als op andere plaatsen. Het eerste wat ik gedaan heb in Battambang is een verkenning van de stad , die toch niet zo mooi was zoals beschreven in men boek. Op een terrasje hoorde ik een soort van vlaams praten met een erg westvlaams acsent. Twee al oudere mannen, echte oostendenaars moeilijk te verstaan maar ze probeeerden hun spraak aan te passen zodat het verstaanbaar was. De ene man overwinterde al meer dan 10 jaar in Cambodja, de andere was een vriend die voor twee weken daar was. Na een goed gesprek wist ik wat ik allemaal moest bezoeken, en zoals steeds heb je toch goede informatie nodig.

S'anderendaags na een niet zo goede nachtrust ben ik naar het eerste museum over de oude plaatselijk bevolking geweest, er was wel wat te zien maar er was geen gids voorhanden, die zou er pas na de middag zijn, en dan weet je niet wat je echt ziet, en wat er overal achter steekt.Dan ben ik naar een plaatselijke markt geweest waar ze echt zelfgeweefde stoffen verkochten , maar wa kan ik met zo een zijde doek doen , er waren er wel mooie bij, maar die waren vrij duur, Het was al tijd om te eten, en ik zag mensen naast me aan tafel zitten die iets aan het eten waren dat er smakelijk uitzag, dus ik bestelde hetzelfde, en da viel toch tegen zalle, het smaakte me niet echt, en heb veel van het gerecht laten staan, en dat was de eerste keer in Cambodja dat het eten me niet beviel. Dan heb ik een man met een soort vanfiets transportaangesproken, en die man heeft met mij de stad rondgereden, en heb op verschillende plaatsen mooie foto's kunnen maken.Nog nooit had ik een gebruinde man zien blozen, maar bij aankomst , zag ik een blozende man, en heb hem goede fooi gegeven en de man zag er echt gelukkig uit voor de geleverde prestatie. en dan werd het avond, en het alleen zijn speelde me parten, ik miste iets, en besloot om verder te reizen naar thailand waar ik de feestdagen zou door brengen, en vandaar uit naar Laos zou reizen.Ik heb de nachtbus naar Poipet genomen en daar Cambodja verlaten.Smorgens om 7 uur stond ik aan de grens, en plots werd het er stil, en ging de plaatselijke bevolking allemaal recht staan, en er werd een melodie gespeeld, naar het schijnt het volkslied, en na het muziekstukje ging de grens open, honderde mensen stonden aan te schuiven, vooral plaatselijke bevolking die aan de andere kant van de grens een job hebben.Na een dik uur was het eindelijk zover en kon ik Thailand in.Met de bus verder naar Bangkok, we werden in minibusjes gestoken met pak en zak, en van bewegingsruimte in het busje, was er nauwelijks nog spraken, ze probeerde zelfs5 mensen op een bank te proppen waar er maar plaats was voor vier normale mensen, en da lukte, zo hadden ze de 5 magerste op de achterbank gepaatst, en gelukkig waren ze er ook niet mee, en zo had ik toch nog een goede plaats en mocht vooraan gaan zitten naast de chauffeur, en da was het eigenlijk ook niet zalle, je ziet dan zeer goed hoe roekeloos ze rijden, en ik heb geprobeerd men ogen te sluiten en een dutje te doen.En toen ik pas de slaap kon vatten stopte het busje om te tanken en kregen we een half uurtje om iets te eten en te drinken.

En naeen uur of 5 stond ik in Bangkok, en ben ik terug naar het hotel gegaan waar ik dr reis heb gestart, want daar kende ik het een beetje.S'avonds ben ik nog stevige pinten gaan drinken op het terasje waarvan ik wist dat er goede live muziek was, en heb me goed kunnen uitleven.De morgend daarop, was het heel wat minder, een thaise kater krolde door men hoofd. Ik heb tegen de middag de bus naar Hua hin genomen, en daar verraste ik Tayida, die van niks wist van men komst, ze was zeeeeer blij me te zien, en ik natuurlijk ook om haar terug te zien met een brede lach.Een kamer vinden bleek wel moielijker dan verwacht, het is kertstijd en dan zit alles vol,en zo bleef ik maar bij Tayida slapen in haar kleine kamertje!! Het werd avond ik heb nog snel een mooi hemdje gaan kopen, om s'avonds naar een feestje te gaan.

Eerst heb ik geprobeerd naar men vader te bellen die jarig was, maar het lukte van geen kanten, zelfs niet in een telefoonkotje.dus vader met deze wens ik je prachtige 82ste verjaardag.

Op het feestje van Tar haar baas speelde een live band, met muziek die ik wel ok vond, rockmuziek van zeventiger jaren, en de sfeer zat er meteen in; jep jup!!

Deze morgend wakker gewonden met een pijnlijke rug, met twee in zo een smal bedje, das echt nie alles zenne!! Nu sebiet moet ik weeral naar een feestje, ik val hier met men gat in de boter, echt waar, da had ik niet durven dromen.

Zo zie je maar, van her naar der, en het is nog leuk ook.

Mag ik met deze men lezers een prachtige witte kerst toewensen, hier is hetde warmste kerst die ik ooit heb meegmaakt. groetjes, mario met zen gat in de gesmolten boter!!