Ja ja, het is eventjes geleden he!!, mor ik zing, ik spring, dus ik leef. Het zit namelijk zo, verleden week heb ik twee maal men verhaal geschreven, en telkens met het doorsturen ben ik men verhaal kwijtgeraakt, waar het zit weet ik niet, maar alles was weg. dus proberen we vandaag opnieuw.En hopelijk lukt het dit keer wel:-)

Tijdens men vlucht, die kort en hevig was, we hadden vrij veel kassei onderweg, en er waren momenten dat er flink geroepen werd in het vliegtuig, het schudde enorm.Tijdens de vlucht zat er een fransman naast me die franse les gaf in china, en die man kwam me simpathiek over. we hebben samen een taxi gedeeld, en later nog enkele biertjes gedronken samen. En dan s'nachts viel de man door de mand,hij liephand in hand met een meisje van een jaar of 13, en da was niet om franse les te geven denk ik.

De tweede dag in Vientiane was een dag om snel te vergeten, een geslenter van hop naar haar, en nog wa. Den derde dag heb ik de bus naar Thakhek genomen, en wat normaal een rit van 4 uur was, werden er weer meer dan 6. s'jans dak op de bus wat mensen leerde kennen, en bij onze aankomst s'avonds, hebben we allen samen een tuk tuk gedeeld .Maar als het eenmaal donker is, is het steeds moeilijk om nog een geschikte kamer te vinden, en na veel zoeken heb ik een kamer gevonden in het Mekong hotel, het was wel wa duurder dan normaal maar, ik had zicht op de mekong, das ook al iets he!! na de douche had ik een reuze honger, en heb men buikje eens goed verwend, t'was nodig.na de omgeving verkent te hebben, was het tijd voor de dagelijke biertjes.En dan men bedje in, en ik wou eens lekker te slapen, maar de chinezen staken er een stokje voor, en deze keer waren ze niet stil te krijgen, het was namelijk chinees nieuwjaar, en dan word er naar gewoonte heel wat luid vuurwerk afgeschoten, dus van een rustige nacht was geen sprake.

S'morgens na een nodige koude douche, om wakker te worden, heb ik een brommerke gehuurd en heb een trip van bijna 200 kilometer gedaan. Waar ik overal gezeten heb weet ik niet maar het was echt de moeite. De dag later zou ik de bus naar, Savannakhet nemen, en moest zelf opzoek voor een ticket. Na eenhelse zoektocht ( niemand spreekt hier ook maar een woord engels)kwam ik te weten dat er geen tickets voorhanden waren, en dat je s'morgens om 9 uur de eerste publieke bus had, en met wat geluk als je op tijd daar was, had je kans om de eerste bus te hebben, ander moest je wachten op de volgende bus een uur later.

Ik was al voor acht uur aan de busopstapplaats en had dadelijk men ticket te pakken, de mensen die een half uurtje later waren hadden pech.Zo gaat dat hier.Om kwart voor negen mochten we de bus in, en was het bijna vechten om de betere plaatsen, maar als er met de ellebogen moet gewerkt worden, is mario der bij zalle, en ik had een goede plaats, en had zelfs rekening gehouden met de zonnekant, ik zat de hele busrit in de schaduw.Een ander gelukje was dat er naast mij een knap ding kwam zitten, die redelijk engels praate, en dat maakt de reis aantrekkelijker hè!! de bus was een oude bus zoals je die bij ons nog niet als kippenhok zou gebruiken, vies vuil en smerig, maar je zat met wat geluk op een zetel die niet stuk was. De rit duurde weer langer dan voorzien, en het was weer bijna donker toen we in Savannakhet aankwamen, en dat maakt het zoeken naar een kamer weer moeilijker, maar wie zoekt die ..... De eerste avond is zoals gewoonlijk een verkenning, en ik merkte het presies al hier is niet veel loos, en da was ook zo. De dag daarop heb ik uitgeslapen en heb een hele wandeling naast de mekong gemaakt; En van wandelen in de zon krijg je dorst he!! En op een gegeven moment besliste ik, bij het eerste het beste bierstalletje gaan ze men dorst lessen, even verder was het zo ver, onder een grote boom langs de mekong stonden enkele tafels en stoelen, en ik zette me aan een tafeltje, en bestelde een koude fles bier, en of, da smaakte, man man, ik genoot er echt van. En even later bestelde ik men tweede fles. En ondertussen kwamen er vier vrouwen, zo zat als een patat, aan de andere tafel zitten en die bestelde ook bier, en werden met de minuut zatter, en plots kwam er een naar me toe geslentert en zij tegen me, aalob oe, aalob oe, ik verstond er geen ballen van en blijkbaar moest het plezant geweest zijn , want de andere vrouwen vielen bijna van hun stoel van het lachen. Even later kwam die zelfde zatte patat terug af met de zelfde woorden aalob oe, aalob oe, en kwam op men schoot zitten en ik duwde ze er meteen weer af, da ging zo ne keer of drie verder, En ik dacht, de volgende keer ga ze er ni goe van zijn. En ze kwam weer af, aa loboe aa loboe, en terwijl ze kwam zitten stak ik men hand ik haar bloes en kneep eens ferm in haar hangdinges, en daar was ze niet met opgezet en liep half wenens weg, en de andere vrouwen vielen nu echt van hunne stoel van het lachen. Ondertussen was ik te weten gekomen wat aa loboe was,het was hun uitspraak voor, I love you Na twee flessen bier en wat vermaak met zatte vrouwen, ben ik terug gestapt, en moest onderweg nog steeds denken aan ,aa loboe :-),

S'avonds besliste ik om de morgen vroeg de eerste bus naar Paske te nemen, en die bus zou weer om 9 uur vertrekken.

Voor den achten stond ik weer bij de opstapplaats, en had men ticket weer vast, en de bus stond er al, en ik had weer snel men plaats gekozen.Stipt om 9 uur vertrok de bus, amaai dacht ik, is da omdat het zondag is, en met een half volle bus vertrokken we; Een kwartier later stopte de bus , en toen begon het, er stond volk te wachten en een van deze mensen had een brommertje bij , en da moest ook mee. Na veel moeite hebben ze dat brommertje op het dak gekregen, en zijn we terug vertrokken, even later werd er terug gestopt, en er stapte weer volk op, en deze keer was er een vrouw bij die twee levende kippen , iemend anders een paar zakken rijst, en plaatste die maar in de loopgang. En we vertrokken opnieuw, en deze keer reden we meer dan een half uur voor we weer in eenn dorpje aankwamen, en natuurlijk moest er weer volk opstappen, en daar stond een hoop volk, man man , da kan toch nie!! En er moest weer een brommerke het dak op, entoen we vertrokken zat en stond de bus eivol, da kan nu toch niet meer he!! dacht ik.Maar een kwartiertje later, begon er een vrouw achteraan in de bus te roepen, wat weet ik niet , maar de bus stopte, en ik dacht dat de vrouw moest uitstappen, en da bracht weer een hele volksverhuis mee. De bus vertrok niet en even later stapte die zelfde vrouw weer op, met alle gevolgen vandien, na een vijftal minuten vertrok de bus, deze vrouw moest dringend plassen. En zo is de bus nog verschillende malen gestopt, en werd er op en afgeladen, ook begon het flink te stinken in de bus, het was net of ze kippen hadden geplukt.

En dan eindelijk komen we in Pakse aan, en kon de zoektocht naar een kamer terug beginnen;Het guesthouse dat ik nu had, had niet de beste naam, maar ik was blij dat ik een kamer had, en al bij al valt de kamer nog goed mee. Na de gebruikelijke douche en eerste verkening besliste ik , hier ga ik toch wat langer blijven, en ben meteen een brommerke gaan reserveren voor morgen vroeg. De avond zelf was geen hoogtepunt, na wat biertjes ben ik in men nestje gekropen.

Deze morgend stond ik fris aan het ontbijt, en daarna ben ik men brommertje gaan afhalen, een honda deze keer, met een tienduizend km op de teller; Na te zijn gaan tanken, ben ik vertrokken op den wilde bof, na een km of tien was er een nieuwe brede asfaltweg en heb deze genomen.Een kwartier later was er geen asfalt, maar was er kiezel, ik zag dat er meerdere brommertjes deze weg namen, dus ik ook he!! Op een gegeven moment was er geen weg meer en moesten we een smal paadje volgen tot we terug op een brede nieuwe weg aankwamen, en zo heb ik een, 40 km gedaan over zand en kiezel, in het stof , vooral als er een tegenlinger was, en een dik uur verder stond ik in Champasak, gekend om zen tempels en ruines Wat Phou, noemde het. daar heb ik wat rond gelopen, en nog een leuk chinees meisje leren kennen( Walter), ze heeft me bij het afscheid haar tel nummer gegeven, maar wat moet ik daarmee?? En zo ben ik weer in Pakse aangekomen, helemaal rood van het stof, en hier en daar van de zon.Na de douche ben ik aan dit schrijven begonnen, en sebiet is het partytime.

jaja, der is nog veel meer te vertellen, maar da vertel ik je later wel eens, t'is de moeite zalle!!

dorstige groetjes van uit Pakse, en misschien doe ik da wel,,,pakze??