we hebben scheten met tuiten gelachen!!

Jaja, acht dagen Pattaya, nie gemakkelijk zalle, en zeker as ge Freddy in de geburen hebt. Maar het is een heel andere wereld daar, ge weet niet waar eerst kijken. Vaak zie je heel oude mannen met jonge dingetjes lopen, en die doen dan net of ze de eerste keer verliefd zijn, maar ik denk dat de liefde in de portemonee zit, en dan zie je oude vrouwen weer met veel jongere knapen lopen , en die vrouwen zijn ook weer blij dat ze van de straat geraken, of is het, dat ge op een oude fiets moet leren rijden?F reddy en ik hadden al snel een goede bar gevonden, de Tim bar, een brave gogobar waar ze zeer goede muziek dvd's speelden, en waar je de muziek zelf kon kiezen. Dus dan weet je het al wel zeker, er waren momenten dat de ogen meer op ons gericht waren dan op de gogo danseressen.En als ze dan drinken brachten kreeg Freddy vaak een halfke, mor vraag aan hem maar tekst en uitleg.Ook overdag wisten we ons te vermaken zalle, S'morgens nen goeie straffe koffie bij de starbucks, en dan haalde we de goede dingen van de avond te voren nog eens boven, en moesten we nog eens lachen met de kuren van Lek en May, onze serveuzes.Een stevige wandeling met de nodige kappelletjes, al stopte ik soms te vaak volgens Freddy, maar ja schoon volk wenst aangesproken te worden he!! Er waren momenten dat ik huilde van het lachen, en freddy zijn buikspieren deden pijn van het lachen, of was da van iets anders.

En dan de laatste drie dagen ben ik flink ziek geweest, wa het was weet ik niet , maar ik had koorts , hoofdpijn, voelde me misselijk, en telkens na een medikament voelde ik me wel beter maar het was nog niet genoeg. Ik denk dat de airco op de kamer, er veel mee te maken had, Die stond recht op het hoofdkussen gericht en had maar 1 stand, volle gas of niks., en zonder airco was het niet te doen op de kamer.

En gisteren heb ik Pattaya verlaten, eigenlijk was het me daar te druk, ik heb het liever wat rustiger( raar he! ik en rustig ) Smorgens ben ik op de bus naar de luchthaven gestapt, en ze kunnen het he!! Op tijd vertrekken en op tijd op de plaats van bestemming aankomen, jaja. Na een vlucht van een uurtje was ik in Chiang mai, en een half uurtje later was ik alin men hotel, zo snel kan het gaan. Gisterenavon ben ik bij men vriendinnen , in de achste dwerg , nen goeie dag weesten zeggen, en ze vroegen weer naar Jam Jam, ik heb mor geantwoord dat hem geen geld meer had :-)

Deze morgen op tijd opgestaan, ik ben nog steeds geen honderd % ,mor het gaat, sebiet ga ik nog eens moete doen om aan het zwembad te gaan liggen, als de zon het toelaat he, weet je wel !! En voor de rest zie ik nog wel, ik ga eerst genieten van de stilte.

Jaja mensen zo komt het einde snel dichterbij, mor ik heb al nieuwe plannen, maar nog geen nieuw geld, dus mensen, je kan me helpen he, alle beetjes zijn welkom, alvast bedankt.

groetjes mario,

ps;Freddy, gedraag je ginder he, en zie dat ik geen klachten hoor he!! en doe niks da kik nie zou doen he, en dan komt alles ok :-)

ps; Walter en gij ook he, daar in China

soms moet je eens flink liegen, da helpt!!!

Ja ja het was zover , ik ga Cambodja verlaten, en had een vlucht geboekt naar Bangkok. S'morgens was ik vroeg wakker, en ben in men favoriete restaurantje gaan ontbijten, en daar de mensen bedankt voor de bediening en het goede eten. En dan was het weer tijd voor een wandeling, en ondertussen ben ik naar de kapper geweest, maar de kapper van vorige keer kreeg ik niet meer gevonden, maar nu hangt er ook weer een verhaaltje aan vast( da moet ge later maar eens vragen) :-) Na de kapper was er nog net genoeg tijd over voor een goede massage. Maar eerst had ik een afspraak gemaakt met een tuk tuk driver om half twee. En de massage was verrukkelijk, het vrouwtje had gouden handjes, en de tijd vloog, het was zo halftwee.En ik moest me spoeden voor de afspraak met de tuktuk, maar de brave man wachte zoals afgesproken, en hop hop naar de luchthaven.

En daar aangekomen zag ik al meteen slecht nieuws, de vluchten naar Bangkok hadden allemaal vertraging; Men vlucht zou om kwart voor vier vertrekken, en stond nu aangegeven voor 18; 45 uur. ik had met Freddy afgesproken op de luchthaven, als alle vluchten normaal gingen zou hij een dik uur wachten op me, maar ik kan hem toch moeilijk meer dan vier uur laten wachten he!! Bij het inchecken heb ik men langste gezicht op gezet, en verteld dat ik men afspraak voor een bus zou missen en dat deze belangrijk was, en vroeg dat er nog plaats was op de vlucht vroeger ,die ook al te laat was. Na veel zagen en bijna een gespeelde huilbui, zetten ze me op de wachtlijst, ik was de zevende op de lijst en als er op die vlucht nog plaatsjes zouden vrij zijn had ik misschien een kansje.Dus meer kon ik niet doen, en zette me op een bankje en wachte af.

Plots werd er afgeroepen dat de nummert van 1 tot en met 9 zich mochten aanmelden om de vlucht vroeger te nemen, JJJJes ik was erbij, en zette een brede lach op en dankte boedda meermaals.En nu vertrok ik een half uur vroeger dan normaal.

Na een uurtje vliegen was ik in Bangkok, en na alle controles kon ik op zoek naar Freddy, maar op zo een grote luchthaven is het niet makkelijk om iemand te vinden, maar wie zoekt die ;;;;;;

En gevonden!! en we hadden veel bij te praten in de bus naar Pattaya, Daar was ik nog nooit geweest, en had aan Freddy een goede gids, ge moet het maar treffen he!!. Ik, ben hier nu drie dagen, en heb men ogen al goed gebruikt hier. Ik had wel een vermoeden wat het hier zou zijn , maar het overtrefd men dromen, meer details ga ik nu niet geven

.Ik ben van plan hier een dag of 5 te blijven, en dan, da weet ik nog niet goed, of Hua Hin of Chiang Mai, maar dat lezen jullie nog wel.

jaja waar kan je soms terecht komen he??

warme en hete groetjes van nen tevreden klant, maar die heb je alleen in Carrefour zeker???

soms doe ne mens raar!! en ik nen BK

Na de Tweede dag in Phnon Penn te hebben rond gelopen, besliste ik om naar Siem Reap te reizen. En toen ik men ticket wou gaan kopen voor de volgende morgend te vertrekken vertelde de verkoopster dat er nog plaatsen vrij waren op de nachtbus die vandaag nog zou vertrekken. En het spookte in men hoofd, ik wist het niet goed meer, en ik besliste om die avond nog te vertrekken.

En zo geschiede het ook, om kwart voor 12 werd ik opgehaald, en enkele minuutjes later was ik aan de bus, en kreeg plaats 17 toegewezen, helemaal achteraan in de bus.Men bedje dat vrij smal was en maar 10 cm van de normale vloer, lag op er eerste moment zalig, ik zou al in slaap gevallen zijn voor we vertrokken. Een dik kwartier later vertrokken we.Het ene bedje dat nog vrij was werd vol met bagage geladen, en we waren weg. En al snel had ik het door, van slapen ga niet veel in huis komen, telkens de bus optrok was het net of de cardanas tegen men rug klopte, maar ik werkelijkheid sloeg ze tegen de vloer denk ik en dat maakte een hels lawaai. En toen die moment had ik spijt over men beslissing, maar je kan niet terug, dus moet bje er het beste van maken he!!

Het was een lange reis, al wakker liggend, en onbewust luisterend naar de ook luid draaiende motor .Maar dan plots komt er toch een eind aan de misere en het was kwart voor zes s'morgens toen ik de bus uitstapte, en ik werd meteen vast geklampt dor een tuktuk driver, en hij omhelsde me bijna. Het was de oude man die voordien een rit me me had gemaakt neer het tongle sap meer, en hij herkende me meteen, dan moet ik toch een goede of slechte indruk hebben achter gelaten he!! En hij wist nog waar ik van te voren heb geslapen en bracht me naar de zelfde plaats, gemakkelijk he, Het hotel had een nieuwe laag verf gekregen, en men vroeg een dollar meer nu. Eenmaal op de kamer was het tijd voor de douche, en ik voelde me als herboren, zo fris als een belg die net een koude douche heeft gehad!! En wa nu gedaan zo vroeg in de morgend? Oja een ontbijtje kan ook wonderen doen, en ik naar het Cambodjan soup restaurant, waar ik daarvoor ook ontbeten had.En daar aangekomen herkende het dienstertje me ook meteen, en ik werd als een koning ontvangen, aree als een prinsje toch :-), Maar da was plezant, dat na een goede twee maanden de mensen je nog herkennen. Na het ontbijt voelde ik me toch een beetje moe, en ben naar het hotel gegaan, en daar herkende de manager die net was aangekomen me ook meteen, en na een kort gesprekje kreeg ik de kamer aan de prijs als van te voren. Na het korte gezondheids slaapje was het tijd om een deugd doende massage, en ik terug naar de plaats waar men mij van te voren ook steeds goed behandelde, maar daar was men vaste meisje niet meer en ze vertelde me dat ze nu even verderop werkte, Dus ik naar de Dragon, en !!, ja ook zij vloog rond men nek, en een dik uur later was ik onderhande genomen, en voelde me net 18 jaar. En dan wat zou ik doen met Sutjetan, men maatje van voorheen?? Zou ik haar opbellen of niet, ik weet dat ze de vorige keer het zeer moeilijk hadtoen ik vertrok. Ik besliste om haar niet te bellen, ik blijf nu toch maar twee dagen, en wil haar niet nogmaals kwetsen.De rest van de dag heb ik overal wat rond gelopen, en daar word ge zo moe van, dat ge in de late namiddag nood hebt aan een slaapje.

Na het tukje van een twee uren, nen koude douche en washet tijd voor het avond eten, en ik ook weer naar een plaats waar ik van te voren ook telkens lekker kon eten.En of het lekker was , man man ik heb duimen en vingers afgelekt, ik bestelde nog een biertje. En al wachtend op da biertje ( hier zijn ze niet van de rapste) werd ik plots stevig omhelst, ik wist niet wat me overkwam, en enkele seconden later besefte ik wat er gebeurde. Sutjetan was daar, ze was opgebeld door veen vriendin die me herkende, en eigenlijk was ze boos omdat ik haar niet had opgebeld, maar de blijheid was sterker. Ik heb men verhaal moeten doen, en van het ene kwam het andere.

S'morgens moest ze al vroeg de veren uit, ze werkte nu op een andere plaats, en is met zeer kleine oogjes vertrokken.ondertussen had ik contact opgenomen met Freddy, die van plan was om naar Bangkok te komen, en ik was van plan om met hem samen zen verjaardag nog te vieren, en na enkele smsjes en mails was ik er uit, ik vlieg morgen naar Bangkok. En daar op de luchthaven wacht Freddy op me , en dan gaan we samen enkele dagen de streek onveilig maken :-), En hoe dat gaat aflopen, zul je volgende keer lezen, want ze laat me niet gerust voor de moment;

Het is fijn dat je overal zo herkend word, ik voel men net nen BK

groetjes uit Siem Reap, mario in goede handjes

BK, bekende kempenaar

waar ben ik nu weer!!!

S' morgens om half zeven was ik klaar om de bus naar KIompong Cham te nemen, dus goe op tijd, en de bus was er al, maar ze was op slot. Er was voldoende tijd om nog een broodje met kaas te eten( smeerkaas ), dus liet ik het me smaken, het broodje was al enkele dagen oud denk ik, eerst werd het op een grill opgewarmt en de kaas werd er tussen gedaan, maar het broodje koelde snel af en toen was ik precies rubber aan het eten, ik had men tanden goed nodig en nog moest ik flink trekken om er een stuk af te krijgen.het smaakte wel niet erg, maar ik had iets gegeten. Ondertussen was het al bijna zeven uuir, en er was al flink wat volk bijgekomen, en nog steeds was er geen spoor van de chaufeur. Een kwartier later nog steeds geen chaufeur, en de mensen begonnen lastig te worden, blijkbaar verwacht toch iedereen dat de bus tijdig vertrekt. En dan plots gingen de deuren open, de chauffeur en zen helper lagen al die tijd in de bus te slapen, zo gaat da hier.Een 20 minuten later zijn we vertrokken, en zoals dat hier gaat krijg je een plaats toegewezen, je stoelnummer staat op je ticket dat je op voorhand moet kopen. Ik had nr 18 een plaats tegen de gang, dat heb ik het liefste, toen ik ging zitten klapte de rugleuning helemaal achteruit tot op de benen van de vrouw achter me.de stoel die ik was toegewezen was stuk, ik ging men beklag doen maar dat hielp niet.Onderweg ben ik veschillende keren achteruit gevallen, en telkens met het gevolg dat de vrouw achter me het slachtoffer was.En een plaats voor me zat een man van een jaar of 60, denk ik, en die was de hele tijd met zen gsm bezig, het was een nieuwe denk ik , want hij probeerde alle belgeluiden uit, om zot van te worden, maar het egste was telkens hij belde of opgebeld werd, brulde hij zoluid dat de hele bus het hoorde, en ik was niet alleen die me ergerde.Op de eerste stop om iets te eten of te drinken heb ik met een stok touw en een stukje ijzerdraad men stoel kunnen vast binden zodat ik de rugleuning rustig kon gebruiken, maar toen de chauffeur zaf dat ik aan de zetel aan het prutsen was wilde hij me uit de bus zetten, met hand en tand heb ik proberen te verklaren wat de bedoeling was, pas toen de helper er bijkwam werd de chauffeur rustig en veranderde van gedacht.( Aree nu wilde eens goe doen, en dan vliegde bijna uit de bus)

Na de stop kon ik me voor het eerst goed zitten en de rugleuning gebruiken, het vrouwtje achter me was ook tevreden. Ik zette men mp3 speler op om die kwetteraar voor me niet te horen, en ik viel in slaap.De bus stopte, ik werd dwaas wakker en er stapte nen hoop volk af, en ik stapte ook hevig af, pakte men rugzak, en de bus vetrok.

Ik probeerde het guesthouse schuintegen over de bushalte te vinden maar da was er niet,en der klopte meer niet, tot ik door had, dat ik een halte te vroeg was uitgestapt, godverd - -mme dacht ik, da moet mij weer overkomen. Het plaatsje waar ik was afgestapt noemde Stung Tran, en echt veel is of was er niet te zien. ik had een kamer gevonden met zicht op de mekong, maar dat ben ik ondertussen al gewoon.

De dag daar op ben ik eindelijk in Kompong Cham aangekomen, en daar was het guesthouse dat ik de dag tevoren moest hebben snel gevonden.Het stadje was klein maar redelijk proper tegenover anderde plaatsen in Cambodja.Ik heb hier ook wat rond gelopen langs de oever van de mekong.En de dag daarop heb ik de bus naar Phnom penh genomen, nen tuk tuk aangesproken en me in de 110 street laten afzetten, dat is de straat voorde uitgaans buurt, en heb daar een kamer gezocht en gevonden.S' avonds ben ik er nog eens stevig ingevlogen, in een leuke kroeg speelde er live muziek , en daar was het te doen.Deze morgend een kleine kater, maar die heb ik verzopen met zeer straffe koffie. Sebiet probeer ik de russische markt te vinden en de rest zie ik nog wel.

jaja in slaap vallen kan rare gevolgen hebben!!!

groeten uit de broeierige hoofdstad van Cambodja, van ons aller ;MARIO

zo vuil, da geloofde ni!!

Het is weer eventjes geleden, he!! Da komt namelijk omdat ik op een plaats was met zo goed als geen internet, en als er internet was , was het zo traag dat ik men mails beter met den tamtam kon versturen, da ging rapper denk ik.

waar was ik gebleven ???????? ; O ja In Don Det. Ik had lang in men bed gelegen, en als je dan weer op bent moet je niet verschieten dat het terug zo weer donker is.En dus is er overdag niet veel gebeurd, maar dat heb ik s'avonds ruim goed gemaakt. Na het avondmaal had ik me achter de muziekinstalatie gezeten wat cd's en goede muziek uitgezocht, men laptopje erbij, daar staat ook veel muziek op, dus, het kon niet op.Het eerste uur dat ik bezig was, was er bijna geen kat, maar rond 8 uur begon er volk op het terras te komen en er was dadelijk wat sfeer. En nog een uurtje later, terrasje bomvol, en de eerste danspasjes werden gezet. Even later kwamen er een 5 tal duitsers bij, en ik kon het niet laten , ik speelde een Ramstein nummer.. En de duitsers geloofde hun oren niet, ramstein in Laos??? En van het ene kwam het andere, en ik heb zelfs franse en nederlandse muziek gespeeld, op alles werd er gedanst. En als het plezant is, vliegt den tijd he!!en om half twaalf moest ik stoppen van Any Omstreeks half een was het terras leeg, en was het bedtijd. Any deed of ze weer dronken was, en is maar bij me blijven slapen.

S'morgens was het andere koek, ik had niet verteld dat ik vandaag zou vertrekken, en der was er éen boos, maar ja, as ge boos bent hebt ge twee keer werk vertelde men vader me vroeger. Nadat ik men spullen heb gepakt, ben ik vertrokken. eerst een stukje met de boot, en dan met pak en zak op een vrachtwagen, Ze waren hier aande weg aant werken en de bus kon niet op de normale plaats komen, en zo hebben ze ons met een beestenwagen naar een plaats gebracht een tien km verder. En blij dat ik was, dat ik uit die beestenwagen kon, ge werd van de ene naar de andere kant gesmeten, daar was geen vasthouden aan. Eenmaal op de bus, en even later de grensovergang, zat ik weer in cambodja, zo gaat da he!!

Ik besliste om in Kratie de bus te verlaten en daar een dag of drie te blijven. Het was weer na de middag, en dan is een kamer vinden altijd moeilijk, maar eventjes uit het centrum

, had ik een kamer gevonden, 5 dollar, ik had een groot bed , een tv en warm water op de kamer, wa wilde nog meer, he!! Na de gebruikelijke douche, was het tijd voor een eerste verkenning. Kratie ligt ook aan de mekong, en hier kan je weer de z oetwaterdofijnen gaan bekijken, maar daar was het al wat laat voor, het begon stilaan donker te worden.Ik zette me op een terrasje langs de mekong en kon de zonsondergang bewonderen, terplaatse wat gegeten, en het dienstertje was weer een lief vrouwtje, en zo ben ik nog lang op het terras blijven plakken; Licht aangeschoten ben ik naar men guesthouse gestapt, en in men bed gekropen.

En dan werd ik wakker, ik had zeer lekker geslapen, en na de douche keek ik op de klok, man man ik geloofde men ogen niet , het was al half 1, amaai wa hebbe kik geslapen , een kot in den dag, sebiet is het donker, en heb ik niks van den dag gehad, en spoede me naar buiten. Wat nu gedaan? Maar een fiets huren he! Daar waar ik de fiets huurde kreeg ik een plannetje en er was een route van 15 km uitgestippeld, en die zou ik volgen . Met de nodige eet en drinkstops ben ik meer dan 3 uur zoet geweest, en men poepeke speelde weer op, wa hebben ze hier slechte zadels, of zou het aan mij liggen,?? Moet ik terug wat meer beginnen te fietsen??Moe en voldaan ben ik terug naar het terras van gisteren gegaan, en daar schuins over was een internetcafe, dus de plaats om men blog te schrijven, maar zoals ik het al eerder vermelde het was hopeloos, niet te doen, dus geen blog he !! en moeten ze maar wachten.

De dag later heb ik me niet laten verrassen, en had men wekker gezet. Ik zou een brommertje gaan huren op de plaats waar ik gisteren de fiets huurde, want daar waren ook plannetjes om met het brommerke te doen.En ik vertrok voor de rit van de oost naar de westbank, een kleine 100 km. En ik vertrok naast de mekong, en normaal moest ik een 10 km verder een brug tegenkomen en daar moest ik over.Maar zoals de meeste brommerkes,mankeerde hier de km teller,maar een brug die zou ik wel tegenkomen dus geen probleem.Op een gegeven moment stopte de asfalt en moest ik over de kiezel en het zand, geen probleem, da is plezanter. Maar waar is de brug verdorie?? ik denk dat ik al zeker 20 km gereden had en nog steeds geen brug. En dan kwam ik op een weg die nog moest aangelegd worden, en nu was er van die rode kiezel, en dat gaf een stof, man man, waar was men stofmasker?? en ik bleef maar verder rijden, en verder en verder, waar ik was da wist ik niet. en op een gegeven moment kwam ik terug in de bewoonde wereld, hier en daar stonden er grote hutten, en aan een van die hutten verkochten ze gekoelde drank, en daar was ik aan toe, amaai,, nen frisse cola, kan wonderen doen. Maar ja de mensen hier zijn wel vriendelijk , maar ze verstaan nikske, zelfs as ik ze men plannetje liet zien, gebaarde ze van krommen haas.En dan plots kwam een van de mensen met een blanke man aangelopen, en die man zou me verder helpen, het was een duitser die hier al 10 jaar leefde, en zich bekommerde over het dorpje.Ik gaf de man men plannetje dat ik mee gekregen had, en die draaide het ook in alle richtingen, en snapte het ook niet. En plots begon hij te lachen, en vertelde me dat het een plannetje was van een ander stadje aan de mekong. ik geloofde men oren niet,maar ik moest het geloven.Ik bedankte de man , betaalde men cola, en ben terug gereden

; Ik was nog geen 500 meter weg of het was van datte, platte band vooraan. Ik ben met men brommerke aan de hand, terug naar het dorpje gegaan, en daar had ik de geschikte man gevonden, en een tijdje later kon ik terug vertrekken.En dan, ik denk een 20 minuten later!! JaJA het was weer van datte!! weer plat en nu vanachter, godverd---mme vloekte ik, wa nu gedaan? As ik moet terug gaan naar het vorige dorpje, ben ik 2 uur onderweg , of zelfs meer.Ik dacht het beste wat ik kan doen is gewoon verder gaan en trachte een vrachtwagen of zo tegen te houden, en zo begon ik aan een tocht , in het midde van de dag , een stevige zon , geen schaduw, en dan die stofferige weg, ge moet niet vragen hoe dikwijls ik heb gevloekt onderweg.En dan telkens er een wagen paseerde, da stof op men zweterige en natte kleding, ge moest me zien.En dan plots stapte er een man met een koe op de weg, en bekeek me, en hij verstond me meteen, en deet teken hem te volgen. Dus, volgde ik de man en koe maar, en na een 1à minuten nam hij een zijweg, envroegom hem te volgen, en even later kwamen we aan enkele hutten.ik was stikkapot, vrouw vrouw wa had ik afgezien.Maar nu moet die band nog gemaakt worden, of ik sta nog nergens

. Even later kwam er een man met een kartonnen doos, en daar zat materiaal in, en hij begon eraan.Toen de binnenband zichtbaar was, en we hem probeerde op te pompen, zag ik het meteen, een groot gat in de band, en ik vreesde het ergste, hier is geen maken meer aan. Maar de man miek er geen probleem van en stapte weg. Hier sta ik nu schoon,en wa nu?? Enkele minuten later kwam die man terug en wat materiaal, en zoiets had ik nog nooit gezien,

Wa gaa dieje doen?? De man knipte een stukje juist naast de scheur uit de band? En uit een stuk van een andere binnenband knipte bij ook een stuk. Wat en hoe hij het klaar speelde ik weet he niet maar op een gegeven moment begon hij een vuurtje te stoken en warmde een soort rubber op, ik vertouwde het zaakje niet, maar al bijal een dik uur later was de band gemaakt. IIk bedankte de man met 5 dollar, en hij voelde zich koning te rijk, hij zou me zelfs gekust hebben.

En ik kon terug bollen, en veel later dan verwacht kwam ik terug in Kratie aan. Ik zag eruit, alle mensen keken me al lachend aan, maar ik was opgelucht dat dit avontuur weer goed verlopen was. Na een flinke schrobbeurd , voelde ik me weer mens, en het was net of ik een nieuwe huid had, zo blonk ik. Toen ik men brommerke terug inleverde en de man het kaartje onder zen neus duwde, wist hij niet waar naar toe te kijken, en dan had ik het nog niet gehad over de platte banden en de slechte staat van de banden.Toen ik alles had uitgelegd wou de man me een deel van het geld terug geven, maar dat heb ik niet aangenomen. Ik was blij dat ik weer iets had om over te schrijven.

De morgend daarop moest ik om 7 uur de bus nemen, dus was er voor biertjesniet te veel tijd. En de rest lezen juliie de volgen de keer wel, daaaaaaaag Mario in the dust;

zo zie je maar, niets is te voorspellen, maar elke dag is al een avontuur op zich;

En lieve lezers en lezeressen, de tijd gaat snel, gebruik hem wel!!

zo vuil, da geloofde ni!!

Het is weer eventjes geleden, he!! Da komt namelijk omdat ik op een plaats was met zo goed als geen internet, en als er internet was , was het zo traag dat ik men mails beter met den tamtam kon versturen, da ging rapper denk ik.

waar was ik gebleven ???????? ; O ja In Don Det. Ik had lang in men bed gelegen, en als je dan weer op bent moet je niet verschieten dat het terug zo weer donker is.En dus is er overdag niet veel gebeurd, maar dat heb ik s'avonds ruim goed gemaakt. Na het avondmaal had ik me achter de muziekinstalatie gezeten wat cd's en goede muziek uitgezocht, men laptopje erbij, daar staat ook veel muziek op, dus, het kon niet op.Het eerste uur dat ik bezig was, was er bijna geen kat, maar rond 8 uur begon er volk op het terras te komen en er was dadelijk wat sfeer. En nog een uurtje later, terrasje bomvol, en de eerste danspasjes werden gezet. Even later kwamen er een 5 tal duitsers bij, en ik kon het niet laten , ik speelde een Ramstein nummer.. En de duitsers geloofde hun oren niet, ramstein in Laos??? En van het ene kwam het andere, en ik heb zelfs franse en nederlandse muziek gespeeld, op alles werd er gedanst. En als het plezant is, vliegt den tijd he!!en om half twaalf moest ik stoppen van Any Omstreeks half een was het terras leeg, en was het bedtijd. Any deed of ze weer dronken was, en is maar bij me blijven slapen.

S'morgens was het andere koek, ik had niet verteld dat ik vandaag zou vertrekken, en der was er éen boos, maar ja, as ge boos bent hebt ge twee keer werk vertelde men vader me vroeger. Nadat ik men spullen heb gepakt, ben ik vertrokken. eerst een stukje met de boot, en dan met pak en zak op een vrachtwagen, Ze waren hier aande weg aant werken en de bus kon niet op de normale plaats komen, en zo hebben ze ons met een beestenwagen naar een plaats gebracht een tien km verder. En blij dat ik was, dat ik uit die beestenwagen kon, ge werd van de ene naar de andere kant gesmeten, daar was geen vasthouden aan. Eenmaal op de bus, en even later de grensovergang, zat ik weer in cambodja, zo gaat da he!!

Ik besliste om in Kratie de bus te verlaten en daar een dag of drie te blijven. Het was weer na de middag, en dan is een kamer vinden altijd moeilijk, maar eventjes uit het centrum

, had ik een kamer gevonden, 5 dollar, ik had een groot bed , een tv en warm water op de kamer, wa wilde nog meer, he!! Na de gebruikelijke douche, was het tijd voor een eerste verkenning. Kratie ligt ook aan de mekong, en hier kan je weer de z oetwaterdofijnen gaan bekijken, maar daar was het al wat laat voor, het begon stilaan donker te worden.Ik zette me op een terrasje langs de mekong en kon de zonsondergang bewonderen, terplaatse wat gegeten, en het dienstertje was weer een lief vrouwtje, en zo ben ik nog lang op het terras blijven plakken; Licht aangeschoten ben ik naar men guesthouse gestapt, en in men bed gekropen.

En dan werd ik wakker, ik had zeer lekker geslapen, en na de douche keek ik op de klok, man man ik geloofde men ogen niet , het was al half 1, amaai wa hebbe kik geslapen , een kot in den dag, sebiet is het donker, en heb ik niks van den dag gehad, en spoede me naar buiten. Wat nu gedaan? Maar een fiets huren he! Daar waar ik de fiets huurde kreeg ik een plannetje en er was een route van 15 km uitgestippeld, en die zou ik volgen . Met de nodige eet en drinkstops ben ik meer dan 3 uur zoet geweest, en men poepeke speelde weer op, wa hebben ze hier slechte zadels, of zou het aan mij liggen,?? Moet ik terug wat meer beginnen te fietsen??Moe en voldaan ben ik terug naar het terras van gisteren gegaan, en daar schuins over was een internetcafe, dus de plaats om men blog te schrijven, maar zoals ik het al eerder vermelde het was hopeloos, niet te doen, dus geen blog he !! en moeten ze maar wachten.

De dag later heb ik me niet laten verrassen, en had men wekker gezet. Ik zou een brommertje gaan huren op de plaats waar ik gisteren de fiets huurde, want daar waren ook plannetjes om met het brommerke te doen.En ik vertrok voor de rit van de oost naar de westbank, een kleine 100 km. En ik vertrok naast de mekong, en normaal moest ik een 10 km verder een brug tegenkomen en daar moest ik over.Maar zoals de meeste brommerkes,mankeerde hier de km teller,maar een brug die zou ik wel tegenkomen dus geen probleem.Op een gegeven moment stopte de asfalt en moest ik over de kiezel en het zand, geen probleem, da is plezanter. Maar waar is de brug verdorie?? ik denk dat ik al zeker 20 km gereden had en nog steeds geen brug. En dan kwam ik op een weg die nog moest aangelegd worden, en nu was er van die rode kiezel, en dat gaf een stof, man man, waar was men stofmasker?? en ik bleef maar verder rijden, en verder en verder, waar ik was da wist ik niet. en op een gegeven moment kwam ik terug in de bewoonde wereld, hier en daar stonden er grote hutten, en aan een van die hutten verkochten ze gekoelde drank, en daar was ik aan toe, amaai,, nen frisse cola, kan wonderen doen. Maar ja de mensen hier zijn wel vriendelijk , maar ze verstaan nikske, zelfs as ik ze men plannetje liet zien, gebaarde ze van krommen haas.En dan plots kwam een van de mensen met een blanke man aangelopen, en die man zou me verder helpen, het was een duitser die hier al 10 jaar leefde, en zich bekommerde over het dorpje.Ik gaf de man men plannetje dat ik mee gekregen had, en die draaide het ook in alle richtingen, en snapte het ook niet. En plots begon hij te lachen, en vertelde me dat het een plannetje was van een ander stadje aan de mekong. ik geloofde men oren niet,maar ik moest het geloven.Ik bedankte de man , betaalde men cola, en ben terug gereden

; Ik was nog geen 500 meter weg of het was van datte, platte band vooraan. Ik ben met men brommerke aan de hand, terug naar het dorpje gegaan, en daar had ik de geschikte man gevonden, en een tijdje later kon ik terug vertrekken.En dan, ik denk een 20 minuten later!! JaJA het was weer van datte!! weer plat en nu vanachter, godverd---mme vloekte ik, wa nu gedaan? As ik moet terug gaan naar het vorige dorpje, ben ik 2 uur onderweg , of zelfs meer.Ik dacht het beste wat ik kan doen is gewoon verder gaan en trachte een vrachtwagen of zo tegen te houden, en zo begon ik aan een tocht , in het midde van de dag , een stevige zon , geen schaduw, en dan die stofferige weg, ge moet niet vragen hoe dikwijls ik heb gevloekt onderweg.En dan telkens er een wagen paseerde, da stof op men zweterige en natte kleding, ge moest me zien.En dan plots stapte er een man met een koe op de weg, en bekeek me, en hij verstond me meteen, en deet teken hem te volgen. Dus, volgde ik de man en koe maar, en na een 1à minuten nam hij een zijweg, envroegom hem te volgen, en even later kwamen we aan enkele hutten.ik was stikkapot, vrouw vrouw wa had ik afgezien.Maar nu moet die band nog gemaakt worden, of ik sta nog nergens

. Even later kwam er een man met een kartonnen doos, en daar zat materiaal in, en hij begon eraan.Toen de binnenband zichtbaar was, en we hem probeerde op te pompen, zag ik het meteen, een groot gat in de band, en ik vreesde het ergste, hier is geen maken meer aan. Maar de man miek er geen probleem van en stapte weg. Hier sta ik nu schoon,en wa nu?? Enkele minuten later kwam die man terug en wat materiaal, en zoiets had ik nog nooit gezien,

Wa gaa dieje doen?? De man knipte een stukje juist naast de scheur uit de band? En uit een stuk van een andere binnenband knipte bij ook een stuk. Wat en hoe hij het klaar speelde ik weet he niet maar op een gegeven moment begon hij een vuurtje te stoken en warmde een soort rubber op, ik vertouwde het zaakje niet, maar al bijal een dik uur later was de band gemaakt. IIk bedankte de man met 5 dollar, en hij voelde zich koning te rijk, hij zou me zelfs gekust hebben.

En ik kon terug bollen, en veel later dan verwacht kwam ik terug in Kratie aan. Ik zag eruit, alle mensen keken me al lachend aan, maar ik was opgelucht dat dit avontuur weer goed verlopen was. Na een flinke schrobbeurd , voelde ik me weer mens, en het was net of ik een nieuwe huid had, zo blonk ik. Toen ik men brommerke terug inleverde en de man het kaartje onder zen neus duwde, wist hij niet waar naar toe te kijken, en dan had ik het nog niet gehad over de platte banden en de slechte staat van de banden.Toen ik alles had uitgelegd wou de man me een deel van het geld terug geven, maar dat heb ik niet aangenomen. Ik was blij dat ik weer iets had om over te schrijven.

De morgend daarop moest ik om 7 uur de bus nemen, dus was er voor biertjesniet te veel tijd. En de rest lezen juliie de volgen de keer wel, daaaaaaaag Mario in the dust;

zo zie je maar, niets is te voorspellen, maar elke dag is al een avontuur op zich;

En lieve lezers en lezeressen, de tijd gaat snel, gebruik hem wel!!

zo vuil, da geloofde ni!!

Het is weer eventjes geleden, he!! Da komt namelijk omdat ik op een plaats was met zo goed als geen internet, en als er internet was , was het zo traag dat ik men mails beter met den tamtam kon versturen, da ging rapper denk ik.

waar was ik gebleven ???????? ; O ja In Don Det. Ik had lang in men bed gelegen, en als je dan weer op bent moet je niet verschieten dat het terug zo weer donker is.En dus is er overdag niet veel gebeurd, maar dat heb ik s'avonds ruim goed gemaakt. Na het avondmaal had ik me achter de muziekinstalatie gezeten wat cd's en goede muziek uitgezocht, men laptopje erbij, daar staat ook veel muziek op, dus, het kon niet op.Het eerste uur dat ik bezig was, was er bijna geen kat, maar rond 8 uur begon er volk op het terras te komen en er was dadelijk wat sfeer. En nog een uurtje later, terrasje bomvol, en de eerste danspasjes werden gezet. Even later kwamen er een 5 tal duitsers bij, en ik kon het niet laten , ik speelde een Ramstein nummer.. En de duitsers geloofde hun oren niet, ramstein in Laos??? En van het ene kwam het andere, en ik heb zelfs franse en nederlandse muziek gespeeld, op alles werd er gedanst. En als het plezant is, vliegt den tijd he!!en om half twaalf moest ik stoppen van Any Omstreeks half een was het terras leeg, en was het bedtijd. Any deed of ze weer dronken was, en is maar bij me blijven slapen.

S'morgens was het andere koek, ik had niet verteld dat ik vandaag zou vertrekken, en der was er éen boos, maar ja, as ge boos bent hebt ge twee keer werk vertelde men vader me vroeger. Nadat ik men spullen heb gepakt, ben ik vertrokken. eerst een stukje met de boot, en dan met pak en zak op een vrachtwagen, Ze waren hier aande weg aant werken en de bus kon niet op de normale plaats komen, en zo hebben ze ons met een beestenwagen naar een plaats gebracht een tien km verder. En blij dat ik was, dat ik uit die beestenwagen kon, ge werd van de ene naar de andere kant gesmeten, daar was geen vasthouden aan. Eenmaal op de bus, en even later de grensovergang, zat ik weer in cambodja, zo gaat da he!!

Ik besliste om in Kratie de bus te verlaten en daar een dag of drie te blijven. Het was weer na de middag, en dan is een kamer vinden altijd moeilijk, maar eventjes uit het centrum

, had ik een kamer gevonden, 5 dollar, ik had een groot bed , een tv en warm water op de kamer, wa wilde nog meer, he!! Na de gebruikelijke douche, was het tijd voor een eerste verkenning. Kratie ligt ook aan de mekong, en hier kan je weer de z oetwaterdofijnen gaan bekijken, maar daar was het al wat laat voor, het begon stilaan donker te worden.Ik zette me op een terrasje langs de mekong en kon de zonsondergang bewonderen, terplaatse wat gegeten, en het dienstertje was weer een lief vrouwtje, en zo ben ik nog lang op het terras blijven plakken; Licht aangeschoten ben ik naar men guesthouse gestapt, en in men bed gekropen.

En dan werd ik wakker, ik had zeer lekker geslapen, en na de douche keek ik op de klok, man man ik geloofde men ogen niet , het was al half 1, amaai wa hebbe kik geslapen , een kot in den dag, sebiet is het donker, en heb ik niks van den dag gehad, en spoede me naar buiten. Wat nu gedaan? Maar een fiets huren he! Daar waar ik de fiets huurde kreeg ik een plannetje en er was een route van 15 km uitgestippeld, en die zou ik volgen . Met de nodige eet en drinkstops ben ik meer dan 3 uur zoet geweest, en men poepeke speelde weer op, wa hebben ze hier slechte zadels, of zou het aan mij liggen,?? Moet ik terug wat meer beginnen te fietsen??Moe en voldaan ben ik terug naar het terras van gisteren gegaan, en daar schuins over was een internetcafe, dus de plaats om men blog te schrijven, maar zoals ik het al eerder vermelde het was hopeloos, niet te doen, dus geen blog he !! en moeten ze maar wachten.

De dag later heb ik me niet laten verrassen, en had men wekker gezet. Ik zou een brommertje gaan huren op de plaats waar ik gisteren de fiets huurde, want daar waren ook plannetjes om met het brommerke te doen.En ik vertrok voor de rit van de oost naar de westbank, een kleine 100 km. En ik vertrok naast de mekong, en normaal moest ik een 10 km verder een brug tegenkomen en daar moest ik over.Maar zoals de meeste brommerkes,mankeerde hier de km teller,maar een brug die zou ik wel tegenkomen dus geen probleem.Op een gegeven moment stopte de asfalt en moest ik over de kiezel en het zand, geen probleem, da is plezanter. Maar waar is de brug verdorie?? ik denk dat ik al zeker 20 km gereden had en nog steeds geen brug. En dan kwam ik op een weg die nog moest aangelegd worden, en nu was er van die rode kiezel, en dat gaf een stof, man man, waar was men stofmasker?? en ik bleef maar verder rijden, en verder en verder, waar ik was da wist ik niet. en op een gegeven moment kwam ik terug in de bewoonde wereld, hier en daar stonden er grote hutten, en aan een van die hutten verkochten ze gekoelde drank, en daar was ik aan toe, amaai,, nen frisse cola, kan wonderen doen. Maar ja de mensen hier zijn wel vriendelijk , maar ze verstaan nikske, zelfs as ik ze men plannetje liet zien, gebaarde ze van krommen haas.En dan plots kwam een van de mensen met een blanke man aangelopen, en die man zou me verder helpen, het was een duitser die hier al 10 jaar leefde, en zich bekommerde over het dorpje.Ik gaf de man men plannetje dat ik mee gekregen had, en die draaide het ook in alle richtingen, en snapte het ook niet. En plots begon hij te lachen, en vertelde me dat het een plannetje was van een ander stadje aan de mekong. ik geloofde men oren niet,maar ik moest het geloven.Ik bedankte de man , betaalde men cola, en ben terug gereden

; Ik was nog geen 500 meter weg of het was van datte, platte band vooraan. Ik ben met men brommerke aan de hand, terug naar het dorpje gegaan, en daar had ik de geschikte man gevonden, en een tijdje later kon ik terug vertrekken.En dan, ik denk een 20 minuten later!! JaJA het was weer van datte!! weer plat en nu vanachter, godverd---mme vloekte ik, wa nu gedaan? As ik moet terug gaan naar het vorige dorpje, ben ik 2 uur onderweg , of zelfs meer.Ik dacht het beste wat ik kan doen is gewoon verder gaan en trachte een vrachtwagen of zo tegen te houden, en zo begon ik aan een tocht , in het midde van de dag , een stevige zon , geen schaduw, en dan die stofferige weg, ge moet niet vragen hoe dikwijls ik heb gevloekt onderweg.En dan telkens er een wagen paseerde, da stof op men zweterige en natte kleding, ge moest me zien.En dan plots stapte er een man met een koe op de weg, en bekeek me, en hij verstond me meteen, en deet teken hem te volgen. Dus, volgde ik de man en koe maar, en na een 1à minuten nam hij een zijweg, envroegom hem te volgen, en even later kwamen we aan enkele hutten.ik was stikkapot, vrouw vrouw wa had ik afgezien.Maar nu moet die band nog gemaakt worden, of ik sta nog nergens

. Even later kwam er een man met een kartonnen doos, en daar zat materiaal in, en hij begon eraan.Toen de binnenband zichtbaar was, en we hem probeerde op te pompen, zag ik het meteen, een groot gat in de band, en ik vreesde het ergste, hier is geen maken meer aan. Maar de man miek er geen probleem van en stapte weg. Hier sta ik nu schoon,en wa nu?? Enkele minuten later kwam die man terug en wat materiaal, en zoiets had ik nog nooit gezien,

Wa gaa dieje doen?? De man knipte een stukje juist naast de scheur uit de band? En uit een stuk van een andere binnenband knipte bij ook een stuk. Wat en hoe hij het klaar speelde ik weet he niet maar op een gegeven moment begon hij een vuurtje te stoken en warmde een soort rubber op, ik vertouwde het zaakje niet, maar al bijal een dik uur later was de band gemaakt. IIk bedankte de man met 5 dollar, en hij voelde zich koning te rijk, hij zou me zelfs gekust hebben.

En ik kon terug bollen, en veel later dan verwacht kwam ik terug in Kratie aan. Ik zag eruit, alle mensen keken me al lachend aan, maar ik was opgelucht dat dit avontuur weer goed verlopen was. Na een flinke schrobbeurd , voelde ik me weer mens, en het was net of ik een nieuwe huid had, zo blonk ik. Toen ik men brommerke terug inleverde en de man het kaartje onder zen neus duwde, wist hij niet waar naar toe te kijken, en dan had ik het nog niet gehad over de platte banden en de slechte staat van de banden.Toen ik alles had uitgelegd wou de man me een deel van het geld terug geven, maar dat heb ik niet aangenomen. Ik was blij dat ik weer iets had om over te schrijven.

De morgend daarop moest ik om 7 uur de bus nemen, dus was er voor biertjesniet te veel tijd. En de rest lezen juliie de volgen de keer wel, daaaaaaaag Mario in the dust;

zo zie je maar, niets is te voorspellen, maar elke dag is al een avontuur op zich;

En lieve lezers en lezeressen, de tijd gaat snel, gebruik hem wel!!

begrafenissfeer!!

Gisteren ben ik naar Dong Det gevaren, het andere eiland, en hier was het weer niet makkelijk om een slaapplaats te vinden, aree! de betaalbare bedoel ik.Dus heb ik weer naar de duurdere moeten gaan, maarja het is maar voor twee nachten he!! Dit eiland is veel levendiger, en dat merk je meteen. En het is weer zover, ik heb het getroffen, daar waar ik overnacht spelen ze op het terras steeds zeer goede muziek, veel blues,rock, echt men ding, nu voor de moment spelen ze hits van de Stones, daarjuist Bob Dylan, tis maar dat je weet hoe ik me voel voor de moment.

Ik heb gisteren meteen een fiets gehuurd, zo een kleine meisjesfiets, ik denk dat ik gemakkelijker zit op een wc bril,maar ja je hebt geen keuze. Ik had eenvier uur nodig om alles te bezichtigen, en dan kun je wel raden dat de zadelpijn weer aanwezig was, amaai menne sch--ter.Ik ben naar het grote strand gereden , en wat fietste ik gemakkelijk, maar bij de terug rit merkte ik waarom, nu moest ik vals plat naar boven , en dan had ik de wind nog tegen, wa heb ik afgezien, en alles over zandwegen. Maar na inspanning komt ontspanning, en heb hier op het terras men best gedaan zalle, wel vier grote flessen heb ik op korte tijd soldaat gemaakt. Later vroeg ik aan de wel knappe serveus, waar is het deze avond party?En ze vroeg, wil je een laos party, dan moet je deze avond om tien uur proper gewassen klaar staan, en dan ga ik mee, amaai dacht ik, wa gaat da worden?

En na een stevig avondmaal ben ik me gaan afschrobben, en men beste pak aangedaan, dat apepakje dat ik met oudejaarsavond moest dragen van Tayda.En al om kwart voor tien werd er op de deur geklopt, en jaja, ze zag er geweldig uit, en ze vond men apepakje ook wel ok; en welle vertrokken. Ze had een zilveren terinne bij gevuld met droge rijst, toen ik vroeg wat de reden was zij ze dat we naar een bergrafenisparty gingen, en de rijst voor de weduwe was .Amaai waar ben ik nu aan begonnen , dacht ik, maar ik kon niet meer terug, dus, met tegenzin volgde ik haar, en na een tien minuutjes hoorde ik luide laosmuziek, en die richting gingen we uit, en ja zalle daar was het te doen. Vele mensen waren op het rijstveld achter het huis van de overledene zen dood aant vieren. Das straf dacht ik ,en bij ons liggen ze weken lang te bleten. Anya, zo heete ze , ging eerst eventjes met de weduwe praten, en ze gaf de rijst af.

Toen zijn we naarde partyplaats gestapt, en nog eens opende ik men ogen flink, meer dan de helft van de mensen zijn hier strondzat, dus als da zo moet ,ben ik ook beginnen drinken en dansen op laomuziek, het feestje duurde tot na den drieen, Op de terugweg merkte ik op dat men gezel Anya ook flink zat was, ik heb haar letterlijk moeten vast houden op alle manieren, en ben zo naar men hut gestapt. Daar aangekomen wilde ze nog met haar brommerke verder naar huis rijden, en da heb ik niet toegelaten en heb ze maar in men bed gestoken, mor ik had ze eerst wel op de wc gezet, wat doen zatte vrouwen misschien??

Deze morgend werd ze wakker, en ze wist het niet goed, wat best te verstaan is, ik heb haar de situatie duidelijk gemaakt en toen kon ze ermee lachen en draaide haar gat naar mij en snurkte verder.Tegen de middag zijn we opgestaan en heb ik haar nog op een ontbijt betaald.

De rest van de dag heb ik hier wat rondgelopen, en heb men busticket voor morgen naar Cambodja gekocht.

Een andere cultuur , andere gewoontes, mor ik vind deze mannier veel plezanter zalle

groetjes met koppijn da laosbier laat onprettige sporen na( niet in men onderbroek zoals vele van jullie nu denken) ;-) maar in men koppeke,, den mario!!